معرفی بخش ها

بخش درمان آسیب های ورزشی و شانه

این بخش شامل قسمت های الکتروتراپی و سالن تمرین درمانی است.
بیمارانی به این بخش مراجعه می کنند اغلب شامل اسیب های ورزشی، جراحی های پس از آن، آسیب های شانه و جراحی های پس از آن می باشد. برای مثال آسیب رباط صلیبی زانو (ACL)، انواع پیچ خوردگی مچ پا، پارگی های تاندون، روتاتورکاف شانه (RC) و جراحی پس از ان از شیوع بالایی برخوردار است.
این بیماران نیز پس از مراجعه به پذیرش مرکز به فیزیوتراپیست بخش اسپرت ارجاع داده می شوند و مورد ارزیابی قرار میگیرند. پس از معاینه دقیق توسط فیزیوتراپیست مجرب بخش، طرح درمان بیمار نوشته و جهت شروع درمان به درمانگر مربوطه ارجاع داده می شود.
در بخش الکتروتراپی ابتدا بیمار آموزش های لازم از قبیل شناخت بیماری و احتیاط های لازم و مفید را فرا می گیرد و پس از آن با استفاده از دستگاه های پیشرفته اهداف زیر حاصل می شود:

• درد و التهاب بیمار کاهش می یابد.
• تورم و ادم اندام کنترل می شود تا حرکت برای بیمار به آسانی صورت گیرد
• انعطاف پذیر بافت های محدود شده افزایش میابد تا پس از ان فیزیوتراپیست بتواند طول نرمال بافت را به دست آورد.
• چسبندگی های بین بافتی آزاد می شود که در نتیجه درد کاهش یافته و دامنه حرکتی مفاصل افزایش می یابد.
• عضلات ضعیف و مهار شده، احیا و تقویت می شوند و برای تمرین درمانی آماده می شود.
• بانداز صحیح، بستن صحیح بریس، نحوه کمپرس با کیسه یخ و … آموزش داده می شود.

پس از اتمام الکتروتراپی در اغلب موارد بیمار به مسئول سالن ورزشی تحویل داده می شود. سالن تمرین درمانی بخش اسپرت، جزء مجهزترین سالن های ورزشی خاورمیانه به حساب می آید. در این مکان دارای قابلیت های اجرای برنامه توانبخشی بیماران پس از جراحی تا بازگشت به میادین ورزشی یا فعالیت های شغلی فرد می باشد. تمامی این مراحل توسط فیزیوتراپیست بخش به طور دقیق کنترل می شود. در این مکان این قابلیت نیز وجود دارد تا بیمارانی که به دلیل وجود دردهای مزمن مثل کمر درد، زانو درد نمی توانند در باشگاه های ورزشی، فعالیت فیزیکی مناسبی را داشته باشند، در این فضا تحت نظر فیزیوتراپیست مجرب، برنامه ورزشی مناسب را برای همیشه دنبال نمایند.
دستگاه های بدن سازی موجود در این مکان از برندهای معروف دنیا مثل تکنوجیم و اسپرت آرت می باشند که به دلیل نرمی حرکت، تنظیم دقیق درجه حرکتی و مقاومت (از خیلی سبک تا خیلی سنگین) و دارای ارگونومی مناسب، آسیب های ورزشی را حین تمرین به صفر می رساند.
علاوه بر کار با دستگاه و تمرین درمانی، در تمامی مراحل توانبخشی، فیزیوتراپیست علائم بیمار را کنترل می کند و در صورت بروز هر گونه ناهماهنگی و یا احساس ناراحتی بیمار در تمرین ها، اقدامات لازم را انجام می دهد و یا در صورت نیاز با پزشک معالج مشورت می نماید.
هر جلسه درمانی دارای برنامه مشخص و متناسب با تک تک افراد است و برای هر حرکت مسئول سالن ورزشی، نحوه انجام آن را آموزش می دهد. پس از اتمام جلسه درمانی، بیمارانی که به تکنیک های دستی فیزیوتراپیست نیاز دارند، تحت درمان با این تکنیک ها قرار می گیرند. این تکنیک ها اغلب جهت رفع محدودیت های حرکتی، کوتاهی عضلات و اسپاسم به کار گرفته می شوند. هنگام ترخیص بیمار احتیاط و ورزش های متناسب را برای منزل، میادین ورزشی و محیط کار، دریافت می کند.

معرفی رشته کاردرمانی

این رشته از زیر مجموعه های علوم توانبخشی است که وظیفه آن بررسی و ارزیابی توانائی ها، درمان و آموزش معلولینی است که در اثر سکته های مغزی، بیماری های مختلف، حوادث، تصادفات، جنگ، عقب ماندگی های ذهنی و … دچار معلولیت شده اند.
فارغ التحصیلان این دوره می توانند بر اساس تشخیص و معرفی پزشک به درمان جسمانی و روانی و توان بخشی بیماران بپردازند. متخصصان کاردرمانی با تسلط کافی بر علوم مختلف فیزیولوژی، آناتومیکی و روان شناختی یک برنامه جامع درمانی را به بیماران ارائه می دهند.

در کار درمانی بیماری و تأثیرات آن در تمام ابعاد زندگی فرد، مورد بررسی قرار می گیرد هدف این رشته بالا بردن استقلال و افزایش سطح توانمندی بیمار برای انجام فعالیتهای روزمره و اجتماعی و مهارت های زندگی می باشد.
تخصص یک کاردرمان کمک به بازتوانی جسمی، حرکتی، ذهنی و روحی افرادی است که دچار معلولیت می باشند و علاوه بر آن کاردرمان با آموزش کار و فعالیتهای مختلف متناسب با نوع معلولیت و بالا بردن توان ذهنی با استفاده ازکارگاه های مختلف، تکنیکهای متفاوت ورزشی درمانی و ابزارهای مختلف، علاوه بر مقابله با معلولیت و جلوگیری از پیشرفت بیماریها، فرد معلول را به محیط اجتماعی بازگردانده استقلال اور افراهم می آورد.

خدمات کاردرمانی
این خدمات در محدوده بیماریهای مغز و اعصاب، بیماریهای روماتولوژی، بیماریهای عصبی عضلانی، بیماریهای ارتوپدی، سوختگیها و تغییر شکلهای ناشی از آن، صدمات ناشی از کار، بیماریهای ناتوان کننده و یا مزمن است؛ که شامل بیماران مبتلا به بیماریها با ضایعات جسمی است که شامل:

A- بیماری های ارتوپدیک و نورولوژیک می باشد:

1. در کودکانی که فلج مغزی دارند (CP)، کودکان دارای اختلال در راه رفتن، مشکلات تعادلی-حرکتی و جابجایی، گرفتن و رهاکردن، ناتوانی های رشدی و تکامل حرکتی، کودکان دست و پاچلفتی و شکستگی ها
2. در بزرگسالان؛ توانبخشی بعد از شکستگی ها، دررفتگی ها، ترمیم و پیوند تاندون ها و اعصاب و عروق در اندام ها، بیماری آرتروز و رماتیسم، سکته مغزی (CVA ،(MS، مشکلات ناشی از سالمندی و …

B- اختلال در عملکردهای روانی-اجتماعی، ناتوانی های رشدی و تکاملی ذهنی، اختلالات و ناتوانی های یادگیری و نوشتاری، اختلالات خوردن مثل اختلالات جویدن و بلعیدن، مشکلات در مراقبت از خود و فعالیت های روزمره زندگی می باشد.

کلینیک فیزیوتراپی ابوریحان نیز در راستای به روز رسانی فعالیت های خود و رفاه بیماران عزیز اقدام به راه اندازی بخش کار درمانی زیر نظر متخصص مجرب کار درمان در طبقه مجزا با تجهیزات به روز و استاندارد کرده است که پذیرای بیماران عزیز هر روز هفته در این مجتمع نموده است. بیماران عزیز می توانند برای دریافت نوبت و هماهنگی به واحد پذیرش مجموعه مراجعه نماید.

باآرزوی موفقیت و بهبودی با تشکر
مجتمع فیزیوتراپی ابوریحان

کودکان

فیزیوتراپی در کودکان یکی از زیرشاخه های فیزیوتراپی است، درمانگران فیزیوتراپی کودکان، روشهای درمانی مختلفی برای کمک به استحکام و بهبود بخشیدن حرکت و تقویت مهارتهای مورد نیاز کلیه فعالیت های روزانه کودکان استفاده می کنند.

اهمیت فیزیوتراپی برای کودکان
مطالعات زیادی در زمینه نقش فیزیوتراپی در کودکان انجام شده است که همگی مبین این موضوع هستند که فیزیوتراپی می تواند برای کمک به مشکلات مرتبط در زمینه کودکان بسیار موثر باشد.
یکی از تفاوتهای کودکان با بزرگسالان در زمینه فیزیوتراپی این است که کودکان معمولاً در انجام حرکات، همکاری لازم را با فیزیوتراپی ندارند و این می‌تواند به یک چالشی برای روند بهبودی کودک تبدیل شود به همین دلیل نقش ارتباطی درمانگر با کودک اهمیت ویژه‌ای را روشن می‌کند.
تکنیک های فیزیوتراپی در کودکان شامل موارد زیر است:

1. تقویت مراحل رشدی و حرکتی
2. استفاده از تکنیک بوبت و تقویت عضلات کشش افزایش دامنه حرکتی با استفاده از بازی
3. تمرینات مختلف جهت افزایش دامنه حرکتی
4. حرکات تعادلی و هماهنگ
5. آب درمانی
6. درمان درد ناشی از صدمات با استفاده از گرما، سرما، ماساژ و اولتراسوند
7. تمرینات تنفسی با شیوه خاص خواص
8. الکتروتراپی با استفاده از دستگاه های تخصصی
9. تجویز اسپیلنت وسایل کمکی
10. هیدروتراپی تخصصی کودکان
11. استفاده از اسباب بازی های مختلف به صورت هدفمند
12. آموزش والدین

ارزیابی فیزیوتراپی در کودکان شامل موارد زیر است
نحوه کار ارزیابی فیزیوتراپی در کودکان چگونه است؟
محدوده فعالیت فیزیوتراپی های اطفال از بدو تولد تا ۱۹ سالگی می باشد دلیل انتخاب این محدود سنی رو به رشد بودن فرد از نظر عضلانی و اسکلتی می باشد.
فیزیوتراپیست های کودکان معمولاً در ارزیابی اولیه از معلمان، مربیان، پرستاران، والدین و دیگر متخصصینی که با کودک در ارتباط بودند بهره میگیرند. و در نهایت موارد زیر را جهت تکمیل ارزیابی به کار می گیرند:

1. اندازه گیری میزان قدرت و توانایی کودک
2. آنالیز نحوه راه رفتن و مشکل حرکت کودک
3. تشخیص مشکلات کودک
4. بررسی نتایج تشخیصی پزشک و نظرات اولیا مدرسه در خصوص کودک
5. ارائه برنامه های درمانی و تمرین در منزل
6. پیشنهاد رشته ورزشی مناسب
7. عملکرد حرکتی تعادلی و هماهنگی کودک
8. بررسی مراحل رشد حرکتی کودک از نظر نشستن راه رفتن و غیره
9. وضعیت قدرت عضلانی و دامنه مفصلی
10. وجود احتمالی برخی دفرمیتی ها مثل صافی کف پا اسکولیوز زانوهای ضربدری
11. بررسی توانایی های کودک از نظر انجام مهارت های روزمره زندگی
12. بررسی عملکرد تنفسی کودک

هدف از انجام این ارزیابی ها این است که فیزیوتراپیست بتواند نقاط ضعف کودک را شناسایی کرده و برنامه منسجم و دقیقی را برای بهبود هرچه سریعتر ضعف کودک به کار گیرد.

نکاتی که باید در فیزیوتراپی کودکان رعایت شود
بیماران اگر برنامه های درمانی طراحی شده توسط فیزیوتراپیست را به دقت انجام دهند می توانند به بهترین وجه ممکن جواب بگیرند. فیزیوتراپی در کودکان یکی از حساسترین تخصص های فیزیوتراپی است.
فیزیوتراپی در کودکانی کاربرد دارد که در اثر ضربه آسیب دیده اند یا اینکه از عوارض یک بیماری دچار مشکلات حرکتی شده‌اند.
همانند فیزیوتراپی بزرگسالان فیزیوتراپی در کودکان نیز روی کاهش درد و کمک به بهبود فعالیت های روزمره متمرکز است.
در فیزیوتراپی کودکان بیشتر به درمان بهبود عضلات و افزایش قدرت عضلانی پرداخته می‌شود و همچنین کاربرد دیگر فیزیوتراپی کودکان جلوگیری از آسیب های بعدی می باشد.
در فیزیوتراپی تخصصی کودکان از تجهیزات و ابزارهای مختلفی استفاده می شود که چند مورد آن عبارتند از :

1. دستگاه های تحریک الکتریکی عصبی عضلانی: تحریک الکتریکی عصبی و عضلانی در کودکان می‌تواند برای کاهش درد و اسپاسم در عضله کمک کند
2. درمان های حرارتی و کمپرس های سرمایی: این درمان ها هم به کاهش تورم و التهاب بافت های آسیب دیده در کودکان کمک می‌کند
3. دستگاه اولتراسوند: در صورت استفاده و در بالای صفحات رشد استخوانی در کودکان به کاهش درد و بهبود گردش خون و تسهیل در بهبود بافت آسیب دیده کمک می کند

نکات اخلاقی فیزیوتراپی در کودکان
هنگام کار با کودکان مهم است که به کودک به عنوان یک شخصیت آسیب پذیر در دیدگاه روانی نگاه شود و در انجام تمرینات و متدها ملایمت و صبوری در کار رعایت گردد با کودکان می بایست به صراحت در مورد برنامه و اهداف کار صحبت کرد و آنها را در انجام بهتر روند کار مشارکت داد. فیزیوتراپی در کودکان یک تخصص بسیار حساس و ویژه به شمار می‌آید.
تیم فیزیوتراپی اطفال مرکز جامع توانبخشی ایران مفتخر است که با بیش از دو دهه تجربه در این زمینه افتخارات بزرگی را در پیشبرد این تخصص کسب نموده است.

ما چه مشکلاتی را درمان می کنیم؟
مشکلات حرکتی ناشی از تاخیر رشد، مشکلات ناشی وضعیت بدنی ناصحیح کودک، آسیب های ورزشی کودکان در کیلنیک فیزیوتراپی دکتر راستگو درمان می شوند. مشکلاتی که در اطفال با کمک فیزیوتراپی بهبود می یابند شامل موارد زیر هستند:

• مشکلات حرکتی و تاخیر در رشد ناشی از فلج مغزی (cerebral palsy)،
• فلج ارب (erb palsy)،
• کج گردنی (تورتیکولی)،
• راه رفتن نوپایان برروی پنجه (tip toe gait)،
• راه رفتن با قرار دادن پاها به داخل یا خارج (in toe or out toe gait)،
• فلج مادرزادی صورت،
• دررفتگی مادرزادی مفصل لگن (developmental dislocation of hip)،
• آرتریت روماتوئید نوجوانان (juvenile rheumatoid arthritis)،
• میوپاتی های اطفال،
• اسکلیوز (scoliosis)،
• کمردردهای کودکان،
• آسیب های ورزشی و مشکلات ارتوپدی اطفال،
• سیستیک فیبروزیس،
• تاخیر در رشد.

بخش درمان آسیب های ارتوپدی آقایان و بانوان

این بخش دارای قسمت های مختلف درمانی شامل اتاق معاینه، بخش های الکتروتراپی، سالن ورزشی درمانی، بخش ماساژ درمانی، طب سوزنی (Dry Needling)، کشش دیجیتال، کامپرشن تراپی، دستگاه بیوفیدبک و CPM شانه و زانو به ضورت کاملا مجزا برای هر طبقه می باشد.
بیمارانی که به این بخش ارجاع داده می شوند، اغلب با دردهای ستون فقرات و اندام ها رنج می برند یا اینکه به محدودیت های حرکتی پس از ضربه ها، شکستگی ها و جراحی دچار شده اند.
این بیماران پس از مراجعه به پذیرش مرکز به اتاق معاینه بخش درد ارجاع داده می شوند که در آنجا توسط فیزیوتراپیست مسئول مورد ارزیابی قرار می گیرد و طرح درمان مناسب در پرونده بیمار درج می شود. سپس بیمار در بخش الکتروتراپی توسط درمانگر مربوطه آموزش های لازم از قبیل شناخت بیماری و احتیاطهای لازم را فرا میگیرد سپس با استفاده از دستگاه های مدرن و به روز فیزیوتراپی تحت درمان قرار می گیرد که اهداف زیر محقق می شود:

• درد و التهاب بیمار کاهش می یابد.
• تورم و ادم اندام کنترل می شود تا حرکت برای بیمار به آسانی صورت گیرد.
• انعطاف پذیر بافت های محدود شده افزایش میابد تا پس از ان فیزیوتراپیست بتواند طول نرمال بافت را به دست آورد.
• چسبندگی های بین بافتی آزاد می شود که در نتیجه درد کاهش یافته و دامنه حرکتی مفاصل افزایش می یابد.
• عضلات ضعیف و مهارشده، احیا و تقویت می شوند و برای تمرین درمانی آماده می شود.
• لاغر شدن عضلات بدون عصب با تحریک الکتریکی به تاخیر می افتد تا عصب مربوطه ترمیم گردد.

برخی از بیماران برای کاهش درد درمان با سورن خشک یا Dry Needling نیاز دارند که به بخش طب سوزنی ارجاع داده می شوند. این بیماران معمولا بیمارانی هستند که از نقاط ماشه ایی یا همان گرفتگی های کوچک عضلانی رنج می برند و بهترین درمان برای آن ها می باشد.
بیمارانی که دارای ادم اندام ها، گرفتگی گسترده عضلانی و درگیری میوفاشیا (بافت هایی از زیر پوست شروع شوند و تا عمق سلول ها نفوذ دارند و کار آن ها جدا کردن قسمت های مختلف از یکدیگر و آسان کردن حرکت است)، رنج می برند به این بخش ارجاع داده می شوند. ماساژ علاوه بر رفع این گرفتگی ها، به افزایش گردش خون و کاهش درد و افزایش روند ترمیم کمک می کند.
برای بیمارانی که از بیماری دیسکوپاتی کمر و گردن رنج می برند، کشش دیجیتال می تواند درمان موثری باشد. در این قسمت با استفاده از دستگاه مخصوص، مهره های گردن یا ستون فقرات کمری با نیروی مناسب از یکدیگر فاصله می گیرند در نتیجه فشار دیسک از روی ریش های عصبی درگیر برداشته می شوند و درد بیمار کاهش میابد.
دستگاه بیوفیدبک نیز برای بیمارانی تجویز می شود که دچار بی اختیاری ادرار و مدفوع شده اند و یا اینکه از سختی دفع رنج می برند. این دستگاه برای افرادی که با مهار عضلانی مواجه هستند نیز کاربرد دارند. سیستم بیوفیدبک با تبدیل پیام های عضلانی و حسی بیمار به پیامهای تصویری و صوتی (قابل نمایش بر روی صفحه کامپیوتر و اندازه گیری) به بیمار کمک می کند تا با تمرکز و دقت بیشتر بر روی حرکت و کنترل حرکتی عضله تحت درمان را به دست آورد.
در پایان مجدداً بیمار به اتاق معاینه مراجعه می کند تا در صورت نیاز به هنر دست فیزیوتراپیست را نیز تجربه نماید. تکنیک های دستی فیزیوتراپیست جهت برطرف کردن محدودیت های حرکتی، نقاط ماشه ای و درد کاربرد دارند.
در آخرین جلسه درمانی بیمار، فیزیوتراپیست احتیاط ها و ورزش های مناسب را برای منزل و محیط کار توصیه می کند.

از آنجا که یکی از اهداف مدیریت مجتمع فیزیوتراپی ابوریحان، استفاده از دستگاه های به روز دنیا بوده است. در بخش ویژه این مجتمع نیز به روز ترین دستگاه های لیزرهای پرتوان نسل جدید، مگنت و مگنریز، ShockWave ، تکار تراپی مورد استفاده قرار می گیرد.

گفتاردرمانی چیست؟

گفتار درمانی یا پاتولوژی گفتار و زبان یکی از شاخه های توانبخشی می باشد که به آسیب شناسی اختلالات مربوط به گفتار و زبان می پردازد. در واقع گفتار و زبان (در ادامه به تفاوت گفتار و زبان نیز پرداخته ایم) بخش بسیار مهمی از ارتباط برقرار کردن با دیگران است.
از دیگر رشته های توانبخشی میتوان به فیزیوتراپی، کاردرمانی، ارتوپدی فنی، شنوایی شناسی و بینایی سنجی اشاره نمود. هدف کلیه افرادی که در حیطه توانبخشی فعالیت می کنند، استفاده از بالاترین توانایی ممکن از فرد توانخواه در جهت بهبود شرایط زندگی شخصی و اجتماعی فرد است. بنابراین گاهی هدف، درمان کامل فرد توانخواه نیست؛ بلکه تلاش برای استفاده از تمامی توانایی های فرد به بهترین شکل ممکن است.

گفتار درمانگر کیست؟
گفتاردرمانگر یا پاتولوژیست گفتار و زبان کسی است که به ارزیابی، تشخیص و درمان اختلالات مرتبط با گفتار و زبان و بلع می پردازد. در واقع گفتاردرمان، ارتباط درمانگر است. همانطور که گفته شد بخشی از ارتباط، صحبت کردن است. ما می توانیم با خواندن و نوشتن، زبان بدن، حالات چهره ای و حتی با تماس چشمی با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم.
پس فعالیت گفتاردرمانگر منحصر به «صحبت کردن» نیست چرا که برای خیلی از افراد پیش می آید که به دلیل آسیب های مغزی یا آسیب اندام های صورت (مثل قطع عضو یا فلجی عضله زبان) قادر به صحبت کردن نیستند ولی نباید این افراد را از ارتباط برقرار کردن محروم کرد.
در اینجا لزوم ارتباط برقرار کردن حتی با روش های جبرانی مشخص می شود. همچنین در برخی موارد که فرد در روش های ارتباطی دیگری به جز صحبت کردن مثل زبان بدن، تماس چشمی و … ضعیف است میتواند به گفتاردرمانگر مراجعه کند.
همینطور به دلیل آشنایی تخصصی با فیزیولوژی و آناتومی اندام های زبان، دهان، حلق، حنجره و … در حیطه بلع نیز فعالیت می کند و به نوزادان یا بزرگسالانی که در بلعیدن و غذا خوردن مشکل دارند کمک می کند.
گفتار درمانگر با توجه به مشکل مراجعه کننده می تواند با متخصص مغز و اعصاب، متخصص اطفال، متخصص گوش و حلق و بینی، روانپزشک، روانشناس، شنوایی شناس، کاردرمانگر ذهنی و جسمی، فیزیوتراپیست، معلم مدرسه (برای کودکانی که به مدرسه می روند)، و پرستار (درصورت حضور در بیمارستان) در ارتباط باشد و درمانی چند جانبه برای تاثیرپذیری هرچه بیشتر ارائه کند.
همچنین در بسیاری از موارد علاوه بر درمان مستقیم بیماری فرد، به اصلاح و بهبود محیط زندگی فرد می پردازد تا شرایط مساعدتری برای بهبود فرد به وجود بیاید. به طور مثال کودکی که دارای لکنت است با مشاوراتی که به مادر و معلم مدرسه ی او داده می شود می توان شرایط بهتری برای درمان سریعتر لکنت به وجود آورد.

تفاوت گفتار و زبان چیست؟
در واقع زمانی که ما صحبت میکنیم بخشی از فرایند صحبت کردن در مغز ما اتفاق می افتد (به طور مثال انتخاب کلمات، جمله بندی کردن و…) که این فرایند ذهنی، زبان است و بخشی هم توسط ریه، عضلات حنجره، لب، عضله زبان و… باعث تولید صدا و کلمات می شود که این بخش همان گفتار است.
می توان گفت گفتاردرمانگر به اختلالات زبانی که بخشی از فرایندهای مغزی است و اختلالات گفتاری که بخشی از عملکرد اندام های سر و صورت است، می پردازد. همچنین حیطه ی بسیار مهم دیگری که در آن فعالیت می کند «بلع» می باشد. در بخش زیر میتوانید حیطه های فعالیت گفتار درمانگر و اختلالاتی که به ارزیابی و درمان آنها می پردازد را مشاهده فرمایید:

حیطه فعالیت:

• لکنت زبان
• اختلالات تلفظی و تولیدی
• اختلالات صوت (صدا)
• اختلالات یادگیری
• آسیب شنوایی
• آفازی (زبان پریشی)
• گفتار فلجی
• ارتباط مکمل و جایگزین
• شکاف کام و لب
• بیش فعالی
• اوتیسم
• کم توانی ذهنی
• بلع

نکته حائز اهمیت در درمان این اختلالات، مداخله زود هنگام و به هنگام می باشد! برای مثال می توان از اختلالات خواندن و نوشتن در مدرسه، با مداخله زود هنگام در سنین پیش از مدرسه جلوگیری کرد یا از شدت آن کاست. اگر توجه کرده باشید کودک هنگام دیکته نویسی هر حرف را بلند بلند می گوید و مینویسد، حال آن کودکی که حرف «ر» را «ی» تلفظ می کند احتمالا در دیکته نویسی کلماتی که دارای حرف «ر» هستند دچار مشکل می شود و آنها را «ی» می نویسد چون همانطور هم آن را تلفظ می کند.

چه کسانی به گفتاردرمانی نیاز دارند؟
به طور کلی هر فردی (در هر سنی) که در ارتباط برقرار کردن بخصوص از طریق گفتار و زبان مشکل داشته باشد نیاز به مراجعه به گفتاردرمانی دارد. البته در کودکان زیر ۶ سال توانایی برقراری ارتباط با توجه به سن آنها تعیین می شود.
افراد دارای لکنت، افراد دارای مشکلات تلفظی، افراد اوتیستیک (اوتیسم)، افراد کم توان ذهنی، افرادی که مشکل در خواندن و نوشتن و ریاضیات دارند، افراد دیزآرتریک و آپراکسیک، افراد دارای مشکلات شنوایی، افراد دارای شکاف کام و لب، افراد دارای اختلالات صوتی (مثل صدای خش دار و گرفته)، افراد دارای سرطان حنجره یا سرطان زبان یا سرطان گردن، کودکانی که دچار تاخیر در گفتار و زبان هستند و دیر به صحبت کردن می رسند، افرادی که پس از صدمات مغزی (مانند سکته مغزی، تومور مغزی، ضربه مغزی، دمانس و …) دچار مشکلاتی در حیطه گفتار و زبان و بلع شده اند، بیماران MS، بیماران پارکینسون، بیماران ALS، افرادی که به دلیل مشکلات تنفسی دچار اختلالات گفتاری شده اند، نوزادانی که نارس هستند یا دچار یک بیماری خاص هستند و در مکیدن و بلع شیر مشکل دارند، کودکان دارای بیش فعالی، افراد دارای سندروم داون و برخی سندروم های دیگر مانند سندروم ویلیامز و … باید جهت ارزیابی و درمان به گفتار درمانگر مراجعه کنند.
مراجعین باید درنظر داشته باشند، بسته به شرایط توانخواه ممکن است برخی مداخلات گفتاردرمانی نیاز به زمان بیشتری داشته باشند تا به نتیجه برسند و شرط لازم برای مشاهده پیشرفت، تداوم درمان است.

گفتار درمانی در کودکان
دوران نوزادی و کودکی دوران بسیار حساسی است! اختلالاتی که در این دوران پدید می آیند در صورتی که درمان نشوند و اثرات آنها عمیق شود ممکن است در آینده بسیار دشوار شوند. از طرفی به دلیل انعطاف پذیری مغز می توان بسیاری از این اختلالات را راحت تر و سریعتر و با اثربخشی بیشتر درمان کرد.
اغلب مشکلاتی که در گفتار و زبان پیش می آیند ریشه در مغز دارند. این اختلالات می توانند در نتیجه ی مشکلات متابولیک، ژنتیک، سندورم ها، ضربه و آسیب به مغز و حتی در نتیجه ی عادت های نادرست یا شیوه های تربیتی والدین ایجاد شوند. لذا اهمیت درمان مستقیم و همینطور مشاوره به والدین جهت بهبود شیوه ی تربیتی والدین مشخص می شود.
بسیار دیده می شود که والدین با وجود مشکلات گفتاری کودکشان (به طور مثال کودکی که در ۴ سالگی از لحاظ صحبت کردن در سطح کودک یک ساله است) این موضوع را نمی پذیرند. و خود را اینطور توجیه می کنند که خودشان هم دیر به صحبت کردن رسیده اند!
توجه داشته باشید که وراثت مسئله ی مهمی در رشد کودکان است ولی با تاخیر در درمان فرصت بهبود بیشتر را از کودکان می گیریم. همانطور که می بینید و در بخش بعدی نیز قابل مشاهده است بسیاری از این اختلالات در نتیجه ی درمان نشدن به دوران بزرگسالی می رسند و کودک در این چند سالی که همراه با اختلال زندگی کرده است آسیب های روحی و روانی زیادی را متحمل می شود. اگر با رشد به صورت طبیعی همه درمان می شدند که هیچ بزرگسالی همراه با اختلال وجود نداشت!
لذا پیشنهاد ما این است که حداقل جهت ارزیابی به گفتاردرمانگر مراجعه نمایید. گفتار درمانگر سابقه ی خانوادگی و تمام مسائل مورد نیاز را بررسی کرده و اگر نیاز به مداخله درمانی وجود داشت برنامه ی درمانی مناسب را به شما ارائه دهد و اگر هم مشکلی در رشد کودک وجود نداشت می توانید با خیالی آسوده تر به تربیت کودک خود بپردازید.

گفتار درمانی در بزرگسالان
همانطور که به اختلالات مختلف اشاره شد، بسیاری از این مشکلات ممکن است در بزرگسالان ایجاد شده و یا از دوران کودکی همراه آنها باشد. مثل بزرگسالانی که از کودکی در تلفظ صداهای مختلف مشکلات آشکاری داشته اند و در بزرگسالی نیز آنرا به همراه دارند. و یا موضوع لکنت که از کودکی با فرد همراه بوده به شرایط اجتماعی او بسیار آسیب میزند. و بسیاری از اختلالات دیگر مانند مشکل در صدا، بلع، ارتباط برقرار کردن و…
یکی از دلایل اهمیت درمان در بزرگسالان، این است که اگر قرار بر این بود که مشکلات در طول رشد از دوران کودکی خود به خود درمان می شدند پس دیگر کسی در بزرگسالی نباید مشکل داشته باشد! در این دوره بدلیل اینکه افراد خود را برای مسئولیت های اجتماعی و کسب شغل آماده می کنند مهم است که مشکل گفتاری و ارتباطی نداشته باشند.
به طور مثال شخصی که دارای لکنت است مشکلات زیادی را در کسب شغل، ارتباط روزانه، ازدواج و حتی خرید کردن از یک مغازه را داشته باشد. پس بسیار اهمیت دارد که فرد جهت دریافت برنامه ی درمانی مناسب به گفتاردمانگر مراجعه کند.

چه زمانی به گفتاردرمانگر مراجعه کنیم؟
زمان مراجعه به گفتاردرمانی با توجه به سن و اختلال مربوطه متفاوت است. اما باید به “زمان طلایی” توجه ویژه ای داشت، یعنی فردی که به درمان نیاز دارد در سریعترین زمان ممکن باید درمان وی شروع شود.
به طور مثال شخصی که در اثر سکته مغزی توانایی صحبت کردن را از دست داده است باید به سرعت درمان وی شروع شود، چرا که مانند تمام بیماری های دیگر، هرچه زودتر درمان را شروع کنیم بیشتر به نتیجه خواهیم رسید.
سکته مغزی چیست؟ (علائم، تشخیص و درمان) 
همچنین شما می توانید با ما در ارتباط باشید تا موضوع اختلال بررسی شود و مشاورات لازم در خصوص مراجعه به گفتاردرمانگر را دریافت نمایید.

مزیت های گفتار درمانی
گفتار درمانی می تواند به کودکان کمک کند تا واضح تر صحبت کنند. این موضوع به کودکان احساس اعتماد بنفس بیشتری در هنگام صحبت کردن به آنها می دهد. پس درمان این اختلالات گفتاری در اعتماد بنفس، زندگی اجتماعی، جلوگیری از گوشه گیری و … کمک می کند.
گفتار درمانی می تواند به کودکان با اختلالات خواندن و نوشتن کمک کند تا حروف را بهتر درک کنند، صداها و حروف را در کلمات بهتر تشخیص دهند و تمایل به مطالعه و خواندن از این طریق در کودکان افزایش می یابد.
گفتاردرمانی می تواند با درمان افراد دارای لکنت در هر سنی، طعم صحبت بدون نگرانی در شرایط مختلف زندگی اجتماعی را بچشاند.
گفتار درمانی می تواند به فرد بزرگسالی که در اثر سکته یا ضربه به سر توانایی گفتار، درک کردن صحبت دیگران و حتی بلع خود را از دست داده است کمک کند. حتی در صورتی که آسیب به قدری شدید و گسترده باشد که توانایی صحبت کردن را به میزان بسیار زیادی از دست داده باشد باز می توان با “روش های ارتباطی مکمل و جایگزین” به فرد کمک کرد تا ارتباط برقرار کند.
تصور کنید قدرت حرف زدن از شما گرفته شود، آیا مایل نیستید تا حداقل برای رفع نیازهای روزمره ی خودتان به روشی دیگر با دیگران ارتباط برقرار کنید؟!

سنسوری روم

اتاق تاریک (یا سنسوری روم) یکی از راهکارهایی است که برای افرادی که دچار اختلالات حسی هستند استفاده می‌شود و به آنها در رشد دادن و به کارگیری حواسشان کمک می‌کند. مثل دیگر تجهیزات حسی آرامش‌بخش، چه تجهیزات حسی پویا و چه تجهیزات حسی تعاملی، اتاق تاریک نیز می‌تواند زندگی یک کودک یا فرد بزرگسال را تغییر دهد. کودک یا فرد بزرگسال در هنگام کاوش در این اتاق، که معمولاً مجهز به انواع نورپردازی‌ و رنگ‌های مختلف و اسباب بازی‌های نرم حسی و چندین نوع رایحه و بافت‌ (لمسی) گوناگون است، تجربه‌های حسی منحصر به فردی به دست می‌آورد. از اتاق حسی می‌توان به عنوان یک راهکار درمانی برای درمان کودکان و بزرگسالانی که در برقرار کردن ارتباط و تعامل با دیگران مشکل دارند استفاده کرد.

سنسوری روم (اتاق تاریک) چه مزایای دارد؟
اتاق تاریک مزایای شگفت انگیز بسیار زیادی دارد!

• رشد دادن و تحریک حواس – البته یکی از مزایای اصلی اتاق تاریک این است که فرد را قادر می‌سازد تا حواس خود را کشف کند و همچنین فرصتی برای فرد فراهم می‌کند تا نحوه پردازش یک تجربه حسی را یاد بگیرد. این ویژگی در توانایی فرد در تعامل با جهان در حین یادگیری و رشد تأثیر مثبتی دارد.
• جنبه‌های آرامش بخش – اتاق تاریک همچنین برای آرامش بخشی به کودکان و بزرگسالانی که معمولاً دچار حساسیت بیش از حد نسبت به محرک‌های حسی هستند بسیار عالی است. در اتاق‌های تاریک معمولاً انواع وسایل آرامش بخش وجود دارد که افراد را قادر می‌سازد تا کنترل احساسات خود را به دست بگیرند.
• ایجاد مهارت‌های حرکتی ظریف و درشت (بنیادی) – یک اتاق تاریک می‌تواند به بهبود حرکت عضلات، تعادل و آگاهی مکانی فرد کمک کند. برخی از تجهیزات حسی فرد را به انجام فعالیت‌هایی مثل بالا و پایین پریدن و ورجه وورجه کردن و حفظ تعادل ترغیب می‌کند.
• بهبود تمرکز و رفع مشکلات رفتاری – کودکان و بزرگسالانی که به اختلالات رشدی مانند اوتیسم و اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی مبتلا هستند، اغلب برای تمرکز کردن روی یک کار یا مشغول شدن در فعالیت برای مدتی طولانی مشکل دارند. سنسوری روم به این افراد کمک می‌کند تا از محیط اطراف خود آگاه شده و تمرکز بهتری پیدا کنند.
• معاشرت و تعامل با دیگران – اتاق تاریک علاوه بر آن که وقتی افراد تنها هستند برای آن‌ها فضایی امن ایجاد می‌کند، برای ایجاد تعامل با دیگران چه در کودکان و چه در بزرگسالان هم بسیار عالی است. در در مدارس مخصوص کودکان استثنایی، کودکان اغلب تشویق می‌شوند که با یکدیگر در یک محیط حسی حرکت و بازی کنند. این باعث افزایش مهارت‌های اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی آن‌ها می‌شود.

محیط چند حسی چیست؟
در واقع عبارت “محیط چند حسی” صرفا نام دیگری برای اتاق تاریک (یا سنسوری روم) است. یک محیط چند حسی، محیطی همه جانبه و فراگیر و آموزشی است که در آن می‌توان تحریکات حسی را متناسب با نیازها و شرایط یک کودک یا یک فرد بزرگسال کنترل کرد.

مزایا و کاربردهای اتاق تاریک
در اتاق تاریک فرد فضایی آرام را در محیطی دلپذیر همراه با صداهای آرامش بخش، رایحه‌های دلنشین، تجربه‌های لمسی، ماساژ و لرزش، احساسات ارتعاشی و حرکات ملایم تجربه خواهد کرد. نورپردازی‌های جذاب و صندلی راحتی که فرد روی آن نشسته به فرد اجازه می‌دهد تا با انتخاب احساسات مختلف، حواس خود را تنظیم کند. علاوه بر این، محیط اتاق تاریک فرصتی برای تعامل و درگیر شدن در فعالیت‌های متفاوتی را برای فرد فراهم می‌کند.

در سال‌های نخست زندگی
ما از لحظه‌ای که از خواب بیدار می‌شویم، به طور مداوم طیف عظیمی از اطلاعات حسی را از جهان اطراف خود دریافت می‌کنیم که شامل داده‌های شنیداری، دیداری، لمسی، بویایی، چشائی، وستیبیولار ( دهلیزی) و داده‌های مربوط به حس عمقی ( حس اعضای بدن و حرکت آن‌ها) و همچنین آگاهی درون بدنی هستند. این اطلاعات از طریق سیستم عصبی محیطی، به سیستم عصبی مرکزی ما منتقل شده و سپس پاسخی به ورودی دریافتی خود ارائه خواهیم کرد. به طور خلاصه اگر بخواهیم بگوییم، ما باید یاد بگیریم که چطور به این محرک‌های مختلف واکنش نشان بدهیم.

برای رفتارهای چالش برانگیز
هنگامی که افراد با تغییراتی در زندگی خود مواجه ‌می‌شوند که کنار آمدن با آن‌ها برایشان دشوار است، ممکن است دچار افکار منفی شده و احساساتشان را به شیوه‌ای بیان کنند یا بروز دهند که فهم و مقابله با آن‌ برای جامعه سخت باشد. این رفتارهای چالش برانگیز انواع مختلفی دارند از جمله جویدن و خوردن چیزهای غیر خوراکی، آب دهان انداختن، فریاد زدن و جیغ کشیدن، ضرب و شتم و فحاشی کردن.

کاربرد در کاردرمانی
کاردرمانی تخصصی است که سعی می‌کند با استفاده از روش‌هایی خاص، افراد را قادر کند تا کارهایی که می‌خواهند یا لازم است در زندگیشان انجام دهند را انجام دهند. ارزیابی توانایی شناختی و سطح عملکرد بدنی و نیز شناساندن روش‌های مناسب در برخورد با موقعیت‌های متفاوت و انجام کارهای مختلف به فرد، یکی از مولفه‌‌های اصلی درمانگران برای برنامه‌ریزی و ارائه راهکارهای درمانی موثر است.

کاربرد در بهبود اختلالات یادگیری
حمایت و پشتیبانی از افراد در این حوزه ممکن است بسیار پیچیده باشد. بیماران ممکن است طیف متنوعی از نیازها را داشته و تشخیص‌های مختلفی برای مشکل آن‌ها انجام شده باشد که بر نحوه تجربه و درک آن‌ها از زندگی، چالش‌هایی که پیش رو دارند و سطح حمایت مورد نیازشان تأثیر می‌گذارد. ترکیب این نیازهای بسیار منحصر به فرد می‌تواند بر شناخت و یا عملکرد بدنی افراد تأثیر بگذارد.

برای سلامت روان
همه چیزهای اطراف ما تغییر می‌کنند، هم تغییرات مثبت و هم تغییرات منفی و ما نه همیشه مسئول آنچه اتفاق می‌افتد هستیم و نه همیشه می‌توانیم آن‌ها را کنترل کنیم. این موارد می‌توانند تأثیر شگرفی در نحوه زندگی و احساس ما داشته باشد. تجربه بیماری، حوادث و صدمات ناگهانی یا طولانی مدت، از دست دادن عزیزان، یا یک عضو بدن و یا محدودیت در توانایی‌های عملکردی، نقش‌ها، شغل یا مسکن ممکن است تأثیر عمیقی بر الگوهای تفکر و احساسات ما داشته باشند و ممکن است رفتار ما در تلاش برای مقابله با اوضاع جدید تغییر کند.

برای اوتیسم
بازی‌های حسی برای همه افراد مفید هستند و به یک کودک، کمک می‌کنند تا یاد بگیرد چطور دنیای پیرامون خود را پردازش کند. اما البته که، بازی‌های حسی برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم و نیز اختلالات دیگری مانند اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی (ADHD) و سندرم داون به طور خاص مفید هستند. در مورد کودکان مبتلا به اوتیسم، بازی‌های حسی به آنها کمک می‌کند تا آرام شوند و کنترل احساساتشان را به دست گیرند و در رشد حواس آن‌ها مفیدند.
درمانگران و متخصصان مددکاری اجتماعی می‌توانند از اتاق تاریک به خاطر داشتن ابزارهای خاص و فراهم کردن فضایی مناسب ، درجه بندی شده و ایمن، در ارزیابی‌ها و راهکارهای درمانی خود استفاده کنند. راهکارهای درمانی اتخاذ شده باید طوری باشند که نیازها و اولیت‌های فردی بیمار را مد نظر قرار داده و در عین حال به اندازه‌ای انعطاف پذیر باشند که بتوانند هماهنگ با رشد فرد و پیشرفت او در روند بهبود و درمان نیازهای متغیر وی را نیز تامین کنند.

برای آسیب‌های مغزی
صدمات مغزی و سایر مشکلات و بیماری‌های عصبی ممکن است برای خود افراد آسیب دیده و خانواده، دوستان و عزیزان آن‌ها ویران کننده باشند، به ویژه اگر به شکلی ناگهانی اتفاق افتاده باشند. استفاده از محیط‌های چند حسی، اگرچه شاید یک راهکار درمانی اولیه و کاملاً بدیهی برای مداخلات بالینی در صدمات مغزی نباشند، اما می‌توان آن‌ها را به گونه‌ای طراحی کرد و در آن‌ها از وسایل و ابزاری استفاده نمود که به شخص در روند بهبود و توانبخشی جسمی و / یا شناختی او کمک کنند.

برای سالمندان
اصطلاح «زوال عقل» (یا دمانس) برای توصیف اختلالات پیشرونده مغزی مانند بیماری آلزایمر، زوال عقل عروقی و زوال عقل با اجسام لوئی به کار می‌رود. این بیماری‌ها مشکلاتی در حوزه‌های تفکر، خلق و خو، رفتار و توانایی‌ شرکت در فعالیت‌های روزمره و لذت بخش در فرد به وجود می‌آورند. اگر برای افرادی که مبتلا به زوال عقل هستند حمایت مناسبی صورت نگیرد و اطرافیان آن‌ها هیچ اقدام مناسبی انجام ندهند، ممکن است این افراد به طور فزاینده‌ای منزوی، ناامید، بی حوصله و غمگین شوند.

چه چیزهایی باید در یک اتاق تاریک باشد؟
یک اتاق تاریک باید حاوی وسایلی باشد که هر چه بیشتر حواس به خصوص حواس لامسه، بینایی، شنوایی و بویایی را تحریک کنند. در این اتاق‌ها باید ترکیبی از چراغ‌ها با رنگ‌های مختلف به کار رفته باشد.
یک سنسوری روم باید حاوی صداهای متنوعی از جمله صدای موسیقی و همچنین تصاویر متغییری مانند تصاویر متحرک و انیمیشن باشد. در یک اتاق تاریک وسایل بازی نرم نیز باید وجود داشته باشند مانند تشک‌ گوه یا رول‌های نرمی که افراد بتوانند روی آن‌ها بپرند یا خودشان را روی آن‌ها بیاندازند. همچنین صندلی‌ها و مبلمان‌های نرم و راحتی نیز باید در این اتاق‌ها موجود باشند.
از جمله سایر تجهیزات داخل اتاق تاریک می‌توان به تونل ، ابزارهای حفظ تعادل، مانند پله‌های سنگی و یک میز کار با ماسه یا آب و غیره وجود داشته باشد.

نحوه استفاده از یک اتاق تاریک (سنسوری روم)
این اتاق‌ها برای کمک به افراد در جهت ایجاد بعضی مهارت‌ها یا کنار آمدن با عوارض یک بیماری ، مثلا برای افرادی که به اوتیسم یا اختلال پردازش حسی مبتلا هستند، طراحی شده‌اند. زندگی روزمره برای برخی از افرادی که به این اختلالات مبتلا هستند بسیار سخت و چالش برانگیز است. اتاق‌های تاریک طوری تنظیم شده‌اند که به این گونه افراد کمک کنند تا بتوانند با هرگونه مشکل حسی که در نتیجه این اختلالات برایشان ایجاد شده روبرو شوند.
یک اتاق تاریک، خواه یک اتاق تاریک آرامش بخش باشد و خواه یک اتاق تاریک تعاملی، روند یادگیری و پیشرفت را برای افراد به تجربه‌ای سرگرم کننده تبدیل می‌کند. در اینجا چند راهکار که با استفاده از آن‌ها می‌توانید یک اتاق تاریک، چه اتاق‌های تاریک آرام بخش و چه اتاق‌های تاریک تعاملی، را تا حد ممکن به فضایی کاربر پسند (آسان کاربرد) و مناسب تبدیل کنید ارائه خواهد شد:

اتاق‌های تاریک آرام بخش
در هنگام طراحی یک اتاق تاریک، ابتدا باید در مورد هدف استفاده از این اتاق تصمیم بگیرید، یعنی این که ببینید اتاق تاریک مورد نظرتان قرار است بیشتر آرامش بخش باشد یا تعاملی؟ این بستگی به شرایط بیمار شما دارد. یک اتاق تاریک آرام بخش مناسب افرادی است که حساسیتشان نسبت به داده‌های حسی بالاتر از حد معمول است. شما می‌توانید احساس آرامش را در یک اتاق تاریک از طریق وسایل حسی مختلفی القا کنید.
به عنوان مثال، نگاه کردن به حرکات محسور کننده حباب‌ها و تغییر رنگ‌ ملایم آن‌ها در بابل تیوب‌های حسی ( لوله‌های شیشه‌ای که حاوی حباب‌ هستند) بسیار آرامش بخش است. بابل تیوب‌ها در عین حال، مهارت‌های بصری و ارتباطی فرد را نیز تحریک می‌کنند. همچنین استفاده از آینه‌های دیواری در کنار بابل تیوب‌ می‌تواند توهم وجود چندین بابل تیوب‌ را در فرد ایجاد کند .
علاوه بر این، از صداهای آرامش بخشی، که باعث پیشرفت حسی می‌شوند نیز می‌توانید استفاده کنید. استفاده از پروژکتور ضمن جذابتر کردن اتاق برای فرد، برای ارائه تصاویر آرامش بخش نیز مناسب است. این تصاویر با انواع افکت قابل تغییر هستند. نکته اصلی در اینجا ایجاد فضایی است که باعث تحریک حسی فرد شده و در عین حال همچنان آرامش بخش باقی بماند.

اتاق تاریک تعاملی
برخی از افراد حساسیتشان نسبت به داده‌های حسی، کمتر از حد طبیعی است و این ممکن است مانع ارتباط برقرار کردن آن‌ها با محیط و افراد اطرافشان شود. در چنین مواردی، استفاده از یک اتاق تاریک تعاملی و محرک حسی ایده آل است. استفاده ازتصاویر متحرک و رنگ‌های مختلف و متحرک در کف اتاق (کف تعاملی) باعث می‌شود تا فرد با استفاده از حرکات بتواند با تصاویر کف اتاق ارتباط برقرار کرده و تعامل داشته باشد. با وجود طیف وسیع بازی‌های موجود، مثل بازی “Scatter the Stars” (پخش کردن ستاره‌ها)، و امکان شخصی سازی آن‌ها، یک اتاق تاریک برای هر فردی می‌تواند مفید باشد. استفاده از یک دسته فیبر نوری ال ای دی پر تحرک باعث می‌شود تا فرد از طریق روابط علت و معلولی و شناخت رنگ‌ها، مهارت‌های تعاملی خود را ارتقاء ببخشد.
پنل‌های دیواری نیز می‌توانند از جمله ویژگی‌های عالی یک اتاق تاریک باشند. پنل‌های دیواری تعاملی بسیار متنوعی وجود دارند، از یک ردیف چراغ ال ای دی تعاملی گرفته تا یک دیوار لمسی موزیکال. دیوارهای لمسی موزیکال تنظیمات متنوعی دارند که می‌توان از آن‌ها در جهت پیشرفت فرد در مهارت‌های زندگی، از جمله مهارت‌های حرکتی ظریف و درشت و تشخیص اشکال و اعداد از آن استفاده کرد.
مکان و موقعیت یک اتاق تاریک چه در مدرسه باشد، چه در خانه و چه در هر محیط آموزشی دیگر، اهمیت زیادی دارد. فضایی برای اتاق تاریک ایده آل است که پنجره نداشته باشد تا بتوان نور مصنوعی را در آن کاملا کنترل کرد. با این وجود، اگر اتاقی یک پنجره هم داشته باشد، باز هم می‌توان در آن یک فضای حسی ایجاد کرد، اما باید تمام تلاش خود را به کار ببرید تا حتی المقدور ورود هر نوع نور خارجی به داخل اتاق را کاهش دهید.