یکی از شایعترین بیماری های مفصل هیپ، ساییدگی مفصل ران یا لگن است که به آن آرتروز هیپ می گویند. با افزایش سن و با شروع روند پیری تغییراتی در غضروف مفصلی نیز اتفاق می افتد که مهمترین آن ها نازک شدن لایه غضروفی و تغییر جنس غضروف است. این تغییرات در افراد مختلف شدت و ضعف دارد و بعضی عوامل مانند وزن زیاد و یا انجام کارهای بدنی خاص می تواند این روند را تسریع کند.
گاهی اوقات شدت این ناراحتی متناسب با سن بیمار نیست و تنها در این زمان است که می توان به این روند نام بیماری را اطلاق کرد. این بیماری در زنان بیشتر از مردان دیده می شود. بعضی عوامل مانند شکستگی ها و یا عفونت و یا دیگر بیماری های اسکلتی می تواند ایجاد استئوآرتریت هیپ را سرعت دهند.
مهمترین عللی که موجب بروز این بیماری می شوند عبارتند از: نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران، بد جوش خوردن شکستگی های سر استخوان ران، آسیب به غضروف مفصل ران به دنبال ضربه، عفونت مفصل ران و . . . .
روند استئوآرتریت قابل برگشت نیست ولی می توان تا حدی مانع از پیشرفت آن شد. به بیان دیگر وقتی یک مفصل ساییده شده به وضعیت قبلی خود بر نمی گردد.
پس هدف درمان چیست؟
هدف درمان کاهش درد و دیگر مشکلات بیماری است. برای این کار پزشک ممکن است از اقدامات غیر جراحی استفاده کرده و یا اقدام به عمل جراحی کند.
درمان غیر جراحی آرتروز مفصل ران:
1- از اعمال فشار های زیاد به مفصل ران بپرهیزید مثل نشست و برخاست زیاد بر روی زمین
2- از استفاده زیاد از پله و راه رفتن زیاد در سطح شیب دار بپرهیزید.
3- از توالت سنتی که فشار زیادی به مفصل ران و هیپ وارد می کند استفاده نکنید.
4- بلند کردن اشیاء سنگین مضر بوده و درد را بیشتر می کند.
5- دوچرخه سواری، راه رفتن در آب و شنا کردن ورزش های خوبی هستند.
6- خواب کافی داشته باشید.
7- اگر وزنتان زیاد است، به سرعت برای کاهش وزن خود اقدام نمایید.
8- بهتر است در هنگام راه رفتن از عصا(در سمت مقابل) استفاده نمایید.
9- به مدت طولانی و مداوم روی صندلی ننشینید.
10- سرما می تواند عامل تشدید کننده درد باشد.
11- در دوره حاد (زمانی که درد شما زیاد است)، از گرم کردن مفصل بپرهیزید.
12- مراجعه به فیزیوتراپیست در کاهش درد، بهبود عملکرد و کمک به ترمیم در دردهای مفصل هیپ و سایر مشکلات عضلانی اسکلتی توصیه می شود.
13- تغذیه مناسب (غذاهای ضد التهاب) به همراه ورزشهای توصیه شده به شما در کاهش دردکمک می کند.
14- تقویت عضلات هیپ و مفصل ران و عضلات چهار سر تاثیر بسزایی در کاهش درد دارد.
15- در مواردی که شدت ساییدگی مفصل آنقدر زیاد باشد که اقدامات فوق نتواند درد بیمار را کاهش دهد می توان از درمان های جراحی استفاده کرد.